Periodyk o zasięgu republikańskim skierowany do dzieci w wieku szkolnym. Docierał do Polaków mieszkających także poza granicami Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej. Ukazywał się w l. 1929–35 najpierw w Charkowie, od marca 1933 r. – w Kijowie. Wychodził początkowo jako dwutygodnik, a od października 1932 r. jako pismo ukazujące się „co piąty dzień”. Organem wydawniczym „Bądź Gotów!” było Biuro Centralnego Komunistycznego ruchu dziecięcego (od października 1932 komunistycznej Organizacji Dziecięcej) przy Komitecie Centralnym Leninowskiego Związku Młodzieży Komunistycznej Ukrainy i Ludowego Komisariatu Oświaty USRS. Nakład pisma wahał się między 1500 a 3000 egzemplarzy, jeden numer liczył 20 stron formatu A4. Po zmianie w październiku 1932 r. periodyk składał się z 4 stron formatu A3, brak informacji o nakładzie w tym czasie. Wydawane na Ukrainie pismo stanowiło kontynuację moskiewskiego miesięcznika „Bądź Gotów!” (1926–28), którego poprzednikiem był kijowski „Sztandar Pioniera” (1924–25).

Adresatem „Bądź Gotów!” były dzieci w wieku szkolnym (wśród nich pionierzy – członkowie dziecięcej organizacji im. Lenina). Zgodnie z założeniami redaktorów pismo miało być „organizatorem dzieci polskich, ich pomocnikiem i przyjacielem” oraz „nie tylko pismem dla dzieci, lecz przede wszystkim przez same dzieci pisanym” (ze wstępu 1929/1, s. 2). Periodyk miał stanowić narzędzie partii w organizacji i wychowaniu dzieci i pionierów. Profil podkreślają hasła: „Bądź gotów – do komunistycznego wychowania trzeciej zmiany bolszewickiej! / Bądź gotów – do wykonania uchwał partii o szkolnictwie! / Bądź gotów – do walki o wysoką jakość nauki! / Bądź gotów – do walki o bezklasowe społeczeństwo socjalistyczne!” (1932/1, s. 1).

Publikowano tu opowiadania fabularne oraz artykuły edukacyjne, dostosowane do młodego odbiorcy, poruszające tematykę społeczno-ideologiczną, naukową i gospodarczą. Niemal w każdym numerze ukazywały się wiersze znanych poetów albo próbki poetyckie młodych korespondentów. Niektóre numery mają tematy przewodnie (np. Szewczenko, Komuna Paryska, Armia Czerwona itp.). Po przekształceniu pisma w październiku 1932 zwiększyła się liczba artykułów i tekstów agitacyjnych oraz propagandowych, a także listów o charakterze interwencyjnym.

„Bądź Gotów!” nie miało wyraźnego, powtarzającego się układu informacji, zawierało jednak stałe rubryki: „Z działów i szkół” (albo „Z życia szkół i oddziałów”), „Rzeczy ciekawe”, „Międzynarodowa solidarność dzieci” (albo „Co piszą nam pionierzy z zagranicy”), „Wiadomości ze świata”, „Co czytać” czy rubryka z instrukcjami dla majsterkowiczów. W każdym numerze zamieszczano czarno-białe grafiki i przedruki zdjęć – jako ilustracje do artykułów i opowiadań. Od nr 3. z 1929 r. pismo zmieniło szatę graficzną, zwiększyła się liczba ilustracji. Po przekształceniu pisma w 1932 r. nadal publikowano czarno-białe grafiki i zdjęcia.

Periodyk nie miał jednego redaktora naczelnego, jego funkcje w różnym czasie pełniły różne osoby. Jedynym redaktorem, który przez cały okres wydawnictwa w różnych numerach pełnił tę funkcję, był Wacława Walczak. Do października 1932 w różnych numerach odpowiedzialnymi byli: Kozejko, Jan Teodor, Antoni Srzedziński, Stanisław Sztajn, St. Szumel. Po zmianie formatu pisma w 1932 r. funkcję redaktora odpowiedzialnego pełnili: Bronisław Bielewicz, Stanisław Ciosk, Czesław Maj, Kazimierz Śliwiński, J. Szuszkowski.

Opracowała: Lyudmyla Yanushevska