Powstał z przekształcenia „Sierpa” w 1935 r. Stanowił organ Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy. Ukazywał się do 1941 r.

Dziennik, wychodził w Kijowie, adres redakcji to Czerwonoarmijska 1–3, adres drukarni – Worowskiego 24. Liczył 4 strony.

Większość tekstów to przedruki z prasy rosyjskojęzycznej. Tylko nieliczne teksty, przeważnie opowiadania lub krótkie beletryzowane reportaże, oznaczone były jako tłumaczenia z rosyjskiego. Inaczej niż w „Sierpie”, nie zachęcano czytelników do przesyłania korespondencji, poza np. konkursami na rozwiązania zadań szachowych.

W 1939 r. i 1940 r. funkcję redaktora odpowiedzialnego pełnił S. Gruszkiewicz. Duża część tekstów prasowych nie była podpisywana, pod wieloma widnieją nazwy agencji (TASS, RATAU) lub nazwiska rosyjskie, często tej miary co Stalin, Woroszyłow, Budionny (a także np. Lidja Potocka – artystka teatru dramatu rosyjskiego, J. Grodon – pod artykułem „Anri Barbius demaskuje”).

Autorzy o polsko brzmiących nazwiskach: A. Słucki, E. Kwiatkowski, W. Radzichowski, A. Kaczorowski, A. Lasota, F. Łoś – niemal wyłącznie na 2 i 3 stronie numeru. W niektórych numerach strona 3 poświęcona jest specjalnemu tematowi, np. rolnictwu z okazji żniw lub dzieciom. Na stronie 4 głównie krótkie doniesienia ze świata.

Liczne fotografie: przedstawicieli władzy, robotników, maszyn rolniczych, nowych budynków z różnych miast Związku Sowieckiego, mieszkańców i widoków miast z nowo przyłączanych terenów itp. Rysunki głównie w numerach okolicznościowych, hasła (dotyczące np. żniw) bardzo rzadko.

Opracowała: Dorota A. Kowalska