Gazeta republikańska o charakterze informacyjno-agitacyjnym, organ Charkowskiej Grupy Komunistycznej Robotniczej Partii Polski. Następnie przekształcona w tygodnik, organ Sekcji Polskiej przy Federacji Grup Zagranicznych Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy.  

Wychodziła w Charkowie jako dziennik (co 1–4 dni) w kwietniu i maju 1919 r., liczyła 4 strony. Redakcja mieściła się przy ul. Mironosickiej 21, drukarnia: Pierwsza Internacjonalna drukarnia w Charkowie przy Puszkinskiej 31. Potem jako tygodnik z nową numeracją przeniesiony do Kijowa. Znane są 3 numery z lipca i sierpnia 1919 r., liczące 32 strony. Redakcja i drukarnia mają ten sam adres: Kreszczatyk 38. Brak informacji o nakładzie.  

Gazeta drukowała odezwy, manifesty i inne materiały, krótkie i dłuższe doniesienia wojenne z Ukrainy i z całej Europy, artykuły propagandowe, wiadomości lokalne. Niekiedy podawano przedruki, np. z „Głosu Komunisty”, z gazety „Komunar” i in., depesze oznaczane są BUP (Biuro Ukrains'koi Presy) i ROSTA. Większość numerów rozpoczyna się wezwaniem, by polscy wojskowi przenosili się do Zachodniej Dywizji Strzelców. Numery kijowskiego tygodnika wypełniały dłuższe teksty, w większości tłumaczenia deklaracji, odezw, doniesień i publicystyki agitacyjnej.  

W Charkowie jako odpowiedzialny redaktor podawany był Feliks Kon (w numerze 28 Kolegjum Redakcyjne). Większość tekstów nie była sygnowana, wśród podpisanych figurują: Kolski, Leo, L. Pietrzak, B. Stozynski (pseudonim Feliksa Kona). W tygodniku wydawanym już w Kijowie w stopce figurują nazwiska Feliksa Kona i Bolesława Szackiego.

Opracowała: Dorota A. Kowalska