Periodyk skierowany był do polskojęzycznych komunistów na Ukrainie, stanowił organ Biura Polskiego przy Komitecie Centralnym Komunistycznej Partii Ukrainy. W założeniu miał być tygodnikiem, taki też nosi podtytuł, ale znane są tylko trzy numery. Dwa z nich wyszły w Charkowie 27 czerwca i 4 lipca 1920 r., trzeci numer ukazał się dopiero 27 września 1920 r. w Kijowie. Liczyły od 4 do 8 stron. Brak danych o nakładzie, podano natomiast, że „tłoczono w 1-ej Drukarni Międzynarodowej”.

Miał być „organem partyjnym, poświęconym sprawom propagandy i organizacji komunistycznej wśród polskich rzesz robotniczych na Ukrainie”, w odróżnieniu od Głosu Komunisty, nastawionego na agitację wśród obywateli polskich.

Zawierał artykuły propagandowe, rubryki: „Budownictwo sowieckie”, „Wieści z Polski” (jeden ze śródtytułów: „Z katowni ojczystych”), „Ze świata pracy i kapitału”, „Z życia partyjnego” itp.

W „Przeglądzie Komunistycznym” publikowali Feliks Kon, Bolesław Skarbek-Szacki, Julian Leński, Stefan Borski, w trzecim numerze także Jan Wojtyga. W stopce formułka: „Redaktor – kolegjum redakcyjne”.

Opracowała: Dorota A. Kowalska